فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال می تواند یک روش درمانی مناسب برای این مشکل باشد. سندروم تونل کارپال عارضه ای است که باعث ایجاد درد، بی‌حسی و ضعف در دست و مچ می‌شود. این اختلال عصبی بر اثر تنگ شدن عصب میانی در مچ دست ایجاد می شود. درمان های مختلفی در این زمینه توسط پزشک تجویز می شوند که یکی از آنها فیزیوتراپی است. در ادامه مطلب شما عزیزان را با فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال بیشتر آشنا میکنیم.
عوامل ایجاد کننده سندروم تونل کارپال
عوامل مختلفی باعث ایجاد سندروم تونل کارپال می شوند که مهم ترین آنها عبارتند از:
حرکات مکرر دست و مچ
انجام حرکات مکرر دست و مچ باعث ایجاد سندروم تونل کارپال می شود. از میان این حرکات میتوان به مواردی مانند نواختن آلات موسیقی، استفاده از موس کامپیوتر و تایپ کردن اشاره کرد. این نوع فعالیت ها به مچ دست فشار وارد می کنند و با گذشت زمان عصب میانی را تحت فشار قرار می دهند.
آسیب دیدگی مچ
آسیب دیدگی مچ مانند شکستگی یا رگ به رگ شدن می تواند باعث ایجاد این عارضه شود. التهاب و تورم حاصل از این آسیب ها به عصب میانی فشار زیادی وارد میکند و منجر به بروز سندروم تونل کارپال می شود.
شرایط پزشکی
برخی از وضعیت های پزشکی خطر ابتلا به این سندروم را افزایش می دهند. بیماری هایی مانند کم‌کاری تیروئید، دیابت، آرتریت روماتوئید و تغییرات هورمونی در زمان بارداری می توانند در ایجاد این عارضه نقش داشته باشند.
اضافه وزن
از دیگر عوامل ایجاد کننده سندروم تونل کارپال میتوان به اضافه وزن اشاره کرد. اضافه وزن باعث افزایش فشار روی عصب مدیان می شود و در بروز این عارضه تاثیر می گذارد.
نقش فیزیوتراپی در مدیریت و درمان سندرم تونل کارپال
فیزیوتراپی در منزل تهران یا در کلینیک یکی از روش های درمانی است که نقش مهمی در مدیریت و درمان سندرم تونل کارپال دارد. این روش یک گزینه درمانی غیر تهاجمی محسوب می شود که طرفداران زیادی دارد. یک فیزیوتراپیست متخصص می تواند با استفاده از تمرینات و روش های کاربردی به کاهش درد، بهبود عملکرد دست و جلوگیری از پیشرفت این بیماری کمک کند.
یکی از مهم ترین وظایف فیزیوتراپیست آموزش در مورد ارگونومی و اصلاح فعالیت در زمینه درمان سندرم تونل کارپال است. در اصل میتوان گفت فیزیوتراپیست به افراد یاد می دهد چگونه وضعیت مناسب و موقعیت دست و مچ را در طول فعالیت‌های روزانه به بهترین شکل حفظ کنند.
روش‌های فیزیوتراپی برای درمان سندرم تونل کارپال
در ادامه روش‌های فیزیوتراپی برای درمان سندروم تونل کارپال را مورد بررسی قرار خواهیم داد:
الکتروتراپی TENS
در الکتروتراپی از جریان‌های الکتریکی سطح پایین استفاده می کنند که از طریق الکترودهایی که روی پوست قرار داده می شوند اعمال می گردند. این روش فیزیوتراپی برای سندرم تونل کارپال تاثیر زیادی در کاهش التهاب، کاهش درد و بهبود جریان خون در ناحیه آسیب دیده دارد.
مانیپولاسیون
مانیپولاسیون یک تکنیک عملی است که شامل اعمال فشار دستی و حرکات خاص روی بافت‌های نرم دست، ساعد و مچ می شود. این فیزیوتراپی سندرم تونل کارپال تاثیر زیادی در بهبود گردش خون و کاهش تنش عضلانی حاصل از این عارضه دارد.
اولتراسوند
در روش اولتراسوند از امواج صوتی با فرکانس بالا در جهت رساندن گرمای عمیق به بافت‌های آسیب‌دیده کمک می گیرند. این درمان می تواند در زمینه بهبود بافت، کاهش درد و بهبود انعطاف‌پذیری دست و مچ بسیار مفید عمل کند.
تمرینات Nerve Gliding
یکی از روش های فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال تمرینات Nerve Gliding است. این تمرینات شامل حرکات ملایم و کنترل شده مختلفی برای نواحی مچ دست و انگشتان می شوند. این تمرینات به کاهش فشار عصبی و بهبود عملکرد عصبی کمک شایانی می کنند.
استئوپاتی
استئوپاتی روشی است که بر سیستم اسکلتی عضلانی تمرکز دارد. این روش با هدف بهبود عملکرد کلی بدن انجام می شود. تکنیک های استئوپاتی شامل موارد مختلفی مانند تحریک دستی، تحرک بافت نرم و عصب و کشش ملایم برای رفع هرگونه عدم تعادل اسکلتی عضلانی می شوند که می توانند به بهبود این عارضه کمک کنند.
چه عواملی مستعد کننده سندروم تونل کارپال هستند؟
بارداری و استفاده از قرص های جلوگیری از عوامل مستعد کننده سندروم تونل کارپال هستند. سندروم تونل کارپال به دنبال بارداری عموما موقتی است و خود به خود بهبود پیدا میکند.
دیابت و مصرف الکل نیز از عوامل مستعد کننده این سندروم محسوب می شوند. این موارد به اعصاب محیطی آسیب وارد میسازند. چنانچه به دلیل عوامل ذکر شده این عارضه ایجاد شده باشد تنها عصب مدین را تحریک نمی کند بلکه باعث ایجاد اختلال در اعصاب دیگر نیز می شود.
سخن آخر فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال
در این مطلب به بررسی فیزیوتراپی سندرم تونل کارپال پرداختیم. پزشک برای تشخیص این عارضه مچ دست فرد را به طور کامل بررسی میکند تا بتواند هر گونه علائمی مانند التهاب و دفورمیتی را ارزیابی کند. از آن گذشته پزشکان می توانند سرعت انتقال پیام عصبی در عصب دست را نیز ارزیابی کنند. چنانچه سرعت حرکت پیام عصبی در دست پایین باشد می تواند بیانگر سندروم تونل کارپال باشد.
درمان های مختلفی توسط پزشکان در این زمینه تجویز می شوند. در این میان فیزیوتراپی به دلیل غیر تهاجمی بودن از محبوبیت زیادی برخوردار است. نکته حائز اهمیت این است که برای انجام این کار باید از یک فرد متخصص در این زمینه کمک بگیرید تا بتواند به بهترین شکل مشکل شما را رفع کند.
اگر به فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال یا سایر خدمات همانند فیزیوتراپی سکته مغزی در منزل نیاز دارید کافیست از طریق شماره های درج شده در سایت با ما تماس بگیرید. مجموعه ما ارائه دهنده بهترین خدمات فیزیوتراپی در این زمینه است.
سوالات متداول در مورد فیزیوتراپی سندروم تونل کارپال
- علائم شایع سندروم تونل کارپال کدامند؟
سندروم تونل کارپال دارای علائم مختلفی مانند درد مچ دست به ویژه در شب، ضعف دست و انگشت شست و مشکل در گرفتن اشیاء است.
- چه زمانی باید برای درمان سندروم تونل کارپال اقدام به محدود کردن حرکات و تغییر سبک زندگی نمود؟
اگر انجام حرکات مکرر دست باعث ایجاد این عارضه شده باشد باید اقدام به محدود کردن این حرکات کرد.
- خطرات احتمالی جراحی تونل کارپال کدامند؟
روش های جراحی همیشه ممکن است با خطراتی همراه باشند. این امکان وجود دارد که جراحی تونل کارپال نیز عوارضی مانند خون ریزی، عفونت و آسیب به رگ های خونی اطراف را به همراه داشته باشد.
