تحریک فرا جمجمه ای یک شکل غیرتهاجمی از تحریک مغز است که در آن از یک میدان مغناطیسی متغیر برای القای جریان الکتریکی در ناحیه خاصی از مغز از طریق القای الکترومغناطیسی استفاده می‌شود.متصل به یک مولد پالس الکتریکی یا محرک به یک سیم پیچ مغناطیسی به پوست سر است. محرک یک جریان الکتریکی متغیر در داخل سیم پیچ ایجاد می کند که یک میدان مغناطیسی متغیر ایجاد می کند و جریانی را در منطقه ای در خود مغز القا می کند.
تحریک فرا جمجمه ای یک روش درمانی است که از یک میدان مغناطیسی برای تأثیرگذاری بر فعالیت مغز استفاده می کند. این می تواند افسردگی، اختلال وسواس فکری و سایر بیماری های مرتبط با مغز را درمان کند. این غیر تهاجمی است و زمانی که روش های درمانی دیگر موثر نیستند، می تواند کمک کند. عوارض جانبی معمولاً خفیف و موقتی دارد.
تحریک فرا جمجمه ای یک درمان غیرتهاجمی است که شامل استفاده از یک سیم پیچ مغناطیسی برای تأثیرگذاری بر فعالیت الکتریکی طبیعی مغز شما است. این درمان که برای اولین بار در سال 1985 توسعه یافت، اکنون برای انواع سلامت روان و شرایط مرتبط با مغز استفاده گسترده ای دارد.
اولین درمان شما در تحریک فرا جمجمه ای
قبل از شروع درمان، پزشک باید بهترین مکان برای قرار دادن آهنرباها روی سر و بهترین دوز انرژی مغناطیسی را برای شما شناسایی کند. اولین قرار ملاقات شما معمولاً حدود 60 دقیقه طول می کشد.
به احتمال زیاد، در اولین قرار ملاقات شما را به یک اتاق درمان می برند، از شما می خواهند که روی یک صندلی دراز بنشینید و گوش گیرهایی به شما داده می شود تا در طول عمل استفاده کنید.
یک سیم پیچ الکترومغناطیسی روی سر شما قرار می گیرد و به طور مکرر خاموش و روشن می شود تا پالس های تحریک کننده تولید کند. این منجر به صدای ضربه زدن یا کلیکی می شود که معمولاً چند ثانیه طول می کشد و پس از آن یک مکث ایجاد می شود. همچنین احساس ضربه زدن روی پیشانی خود خواهید داشت. این بخش از فرآیند نقشه برداری نامیده می شود.
پزشک مقدار انرژی مغناطیسی مورد نیاز را با افزایش دوز مغناطیسی تعیین می کند تا زمانی که انگشتان یا دستان شما منقبض شوند. که به عنوان آستانه حرکتی شما شناخته می شود، به عنوان یک نقطه مرجع در تعیین دوز مناسب برای شما استفاده می شود. در طول دوره درمان، بسته به علائم و عوارض جانبی، میزان تحریک را می توان تغییر داد.
بیشتر بخوانید: خدمات فیزیوتراپی در منزل
طول هر درمان در تحریک فرا جمجمه ای
هنگامی که محل قرارگیری سیم پیچ و دوز مشخص شد، آماده شروع هستید. در اینجا آنچه باید در طول هر درمان انتظار داشت باید آماده باشد:
روی یک صندلی راحت می‌نشینید و گوش‌گیرها را می‌پوشید و سیم‌پیچ مغناطیسی روی سرتان قرار می‌گیرد.
وقتی دستگاه روشن است، صداهای کلیک را می شنوید و ضربه زدن روی پیشانی خود را احساس می کنید.
این روش حدود 40 دقیقه طول خواهد کشید و شما بیدار و هوشیار خواهید بود. ممکن است در طول درمان و مدت کوتاهی پس از آن کمی احساس ناراحتی در پوست سر داشته باشید.
بیشتر بخوانید: فیزیوتراپی تعویض مفصل زانو در منزل چگونه است؟
بعد از هر درمان در تحریک فرا جمجمه ای
پس از درمان می توانید به فعالیت های عادی روزانه خود بازگردید. به طور معمول، بین درمان‌ها، می‌توانید انتظار کار و رانندگی را داشته باشید.
چرا یک آهنربا بر عملکرد مغز من تأثیر می گذارد؟
تحریک فرا جمجمه ای بر دو اصل اساسی فیزیک تکیه دارد: الکتریسیته و مغناطیس. این دو اصل همچنین می توانند به صورت مشترک کار کنند. و بر توانایی آنها برای همکاری با یکدیگر متکی باشند.
فضای اطراف آهنربا از نظر مغناطیسی فعال است و تأثیر آهنربا در آن فضا به عنوان میدان مغناطیسی شناخته می شود. شما نمی توانید آن را ببینید، اما آن فضا هنوز هم اثرات آهنربا را در مرکز خود نشان می دهد. هنگامی که آهنربا را به چیزی نزدیک می کنید که رسانای الکتریسیته است، برهمکنش بین ماده رسانا و میدان مغناطیسی باعث تولید الکتریسیته می شود.
پس چرا این همه اهمیت دارد؟ این مهم است زیرا مغز شما از نظر الکتریکی فعال است. سلول های مغزی در مغز و اعصاب شما (معروف به نورون ها) از مقادیر کمی الکتریسیته برای ارسال و انتقال اطلاعات در سراسر مغز و بدن شما استفاده می کنند. نزدیک کردن آهنربا به مغز می تواند بر فعالیت الکتریکی مغز شما تأثیر بگذارد. به همین دلیل تحریک فرا جمجمه ای بخش‌های خاصی از مغز شما را هدف قرار می‌دهد، به ویژه آن‌هایی که مربوط به احساسات، تصمیم‌گیری درونی، احساس لذت و غیره است.
انجام تحریک فرا جمجمه ای به آهنربایی نیاز دارد که روشن و خاموش شود. انجام این کار با استفاده از برق برای کنترل روشن یا خاموش بودن آهنربا امکان پذیر است. همچنین به آهنربایی نیاز دارد که بسیار قوی تر از آهنربای معمولی در یخچال شما یا در اطراف خانه خود نگه میدارید باشد.
مطالب مرتبط: فیزیوتراپی ضایعه نخاعی در منزل
چرا تحریک تحریک فرا جمجمه ای انجام می شود؟
اغلب درمانی است که می تواند در مواقعی که سایر گزینه های درمانی ناموفق هستند کمک کند. همچنین تحریک فرا جمجمه ای گزینه مهمی است زیرا غیرتهاجمی است. این بدان معناست که نیازی به جراحی ندارد و کل درمان از طریق پوست شما انجام می شود.
تحریک فرا جمجمه ای دارای تاییدیه میباشد.برای درمان موارد زیر گزینه بهتری هست:
- اختلال افسردگی اساسی (MDD) (از جمله افسردگی مقاوم به درمان)
- اختلال وسواس اجباری (OCD)
- میگرن
- ترک سیگار
علاوه بر شرایط تایید شده، تحقیقات در حال انجام است تا ببینند آیا می تواند شرایط دیگر را درمان کند یا خیر. این موارد شامل موارد زیر است، اما محدود به همین گزینه ها نمیباشد
- اعتیادها
- بیماری آلزایمر
- اختلال دو قطبی
- اختلال شخصیت مرزی (BPD)
- درد مزمن
- اختلالات اشتها
- لرزش اساسی
- فیبرومیالژیا
- بیماری پارکینسون
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- جنون جوانی
- عوارض سکته مغزی
- وزوز گوش و توهمات شنوایی
- آسیب تروماتیک مغز
محتمل ترین عوارض، که اکثر آنها خفیف هستند و معمولاً بعد از یک جلسه طول نمی کشند، عبارتند از:
- سردرد
- درد، معمولا در پوست سر یا گردن شما
- سرگیجه یا سبکی سر
- سوزن سوزن شدن در عضلات صورت یا پوست سر
- وزوز گوش موقت (زنگ در گوش)
- حساسیت غیرمعمول بالا به صدا (هیپراکوزیس)
- بازیابی و چشم انداز
عوارض جانبی غیر معمول در تحریک فرا جمجمه ای
عوارض جانبی جدی نادر است. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
تشنج
شیدایی، به ویژه در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی
از دست دادن شنوایی در صورتی که محافظ گوش ناکافی در طول درمان وجود داشته باشد
به دلیل میدان مغناطیسی قوی تولید شده این روش برای افرادی که دارای دستگاههای زیر هستند توصیه نمیشود:
- گیره یا سیم پیچ آنوریسم
- استنت ها
- محرک های کاشته شده
- عصب واگ یا محرک های عمقی مغز کاشته شده است
- وسایل الکتریکی کاشته شده، مانند ضربان ساز یا پمپ های دارویی
- الکترودهایی برای نظارت بر فعالیت مغز
- کاشت حلزون شنوایی
- هر گونه ایمپلنت مغناطیسی
- قطعات گلوله
- هر وسیله یا شی فلزی دیگری که در بدن شما کاشته شود
شما در حال مصرف هر گونه دارویی هستید، از جمله داروهای تجویزی یا بدون نسخه، مکمل های گیاهی، ویتامین ها یا سایر مکمل ها و دوزهای مصرفی.
سابقه تشنج یا سابقه خانوادگی صرع دارید
شما سایر اختلالات سلامت روان مانند سوء مصرف مواد، اختلال دوقطبی یا روان پریشی دارید
شما آسیب مغزی ناشی از بیماری یا آسیب، مانند تومور مغزی، سکته مغزی یا آسیب مغزی ضربه‌ای دارید
سردردهای مکرر یا شدید دارید
شما هر شرایط پزشکی دیگری دارید